YARGITAY 17. HUKUK DAİRESİ Esas Numarası: 2016/12411 Karar Numarası: 2019/5257 Karar Tarihi: 29.04.2019

Cuma Ekim 09, 2020 11:00 pm

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı Z.Ş. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, 20.10.2012 tarihinde davalı M.Ç.'in sevk ve idaresindeki …. plaka sayılı motorsikleti ile karşıdan karşıya geçmeye çalışan davacı Z.Ş.'e çarpması sonucu trafik kazası meydana geldiğini, bu kaza sonucu yaya davacının yaralandığını ve çalışma gücünü kaybettiğini, bu nedenle 1.000,00 TL maddi, 20,00 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.

Davalılar davanın reddini savunmuştur.

Mahkemece; davalı sigorta şirketi tarafından davacıya 22.820,18 TL'sı asıl alacak, 1.745,00 TL'sı işlemiş faiz, 2.738,42 TL'sı vekalet ücreti ve 500,00 TL'sı yargılama gideri olmak üzere toplam 27.803,60 TL'sı ödeme yapıldığı, yapılan ödeme ile davacının tüm maddi zararının karşılanmış olduğu gerekçesi ile maddi tazminat davasının reddine, davalılar M.Ç.ve H.B. aleyhine açılan manevi tazminat davasının kabulü ile; 20,00 TL kaza tarihi olan 20.10.2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar M.Ç.ve H.B.'den alınarak davacıya verilmesine, karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

1-Manevi tazminata yönelik temyiz isteminin incelemesinde; 6100 sayılı HMK geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK'nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır.

Temyize konu manevi tazminata ilişkin verilen karar anılan tarihten sonra verildiğinden davalı aleyhine hükmedilen tazminat miktarları yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme kararı uyarınca Yargıtay'ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacı vekilinin manevi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.

2-Maddi tazminata yönelik temyiz isteminin incelemesinde; Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı yönünden hükmolunan manevi tazminata ilişkin kısım yönünden mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine ile hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 15,20 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına 29/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.